آنچه من هستم
در 21 ژوئن 1975 به مناسبت هفتادسالگی ژان پل سارتر وی پذیرفت که از او مصاحبه ای بشود.
سارتر در این مصاحبه به سوالاتی در مورد زندگی شخصی آثار و عقاید اجتماعی و سیاسی خود
پاسخ می دهد.خالی از لطف نیست به گزیده ای از سوالات و پاسخ های سارتر نگاهی بیافکنیم.
سوال:
- آیا فقط به کسانی که واقعا بدنمان را تسلیم می کنیم تمامی فکرمان را هم تسلیم نمی کنیم؟
سارتر:
- ما بدنمان را به همه کس تسلیم می کنیم حتی بیرون از هرگونه رابطه جنسی: توسط نگاه و تماس. شما بدنتان را تسلیم من می کنید من دستم را به شما وا می گذارم. وجود هریک از ما برای دیگری به منزله بدن است. اما از نظرروحی و فکری چنین نیست هر چند که اندیشه ها گونه ای از بدن اند.
- اگر ما بخواهیم واقعا برای دیگری وجود داشته باشیم چنانکه بدنمان وجود دارد همچنان که بدنمان دائما ممکن است عریان باشد-هرچندهرگز مردم چنین نکنند-اندیشه هایمان نیز باید چنان ظاهر شوند که گویی از بدن می آیند.کلام در دهان توسط زبان ایجاد می شود. همه اندیشه ها باید چنین باشند حتی مهم ترین فرارترین و اثیری ترین آنها.
- به عبارت دیگر بعد از این نباید آن پنهان کاری و رازی را داشت که در بعضی از قرون افتخار مرد و زن پنداشته می شد و به نظر من حماقتی بیش نیست.
فلسفه نو
منبع:
اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر-ترجمه مصطفی رحیمی
0 comments:
Post a Comment